Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Γιατί;




Το φεγγάρι απόψε με κοιτάζει κάπως περίεργα
Είναι σαν να ακούω τη φωνούλα σου.

που πας μου λες; Πώς φεύγεις τόσο νωρίς;

Μοιάζεις γεμάτη ζωή..το πρόσωπό σου, τα μάτια σου
κάποιος κάπου σε παίρνει μακριά. Το βλέπω..φεύγεις

Να μας περιμένεις εκεί, ναι; Θα ´ρθούμε να σε βρούμε
Να σου τραγουδίσω...

Μια λέξη τριγυρνάει μονάχα στο μυαλό μου
μου παίρνει όλο μου το είναι..με βασανίζει
Ξέρω όμως ότι ποτέ κανείς πουθενά δεν θα μου απαντήσει

Μια λέξη μόνο με συνθλίβει, με εξαντλεί, εμένα και την πίστη μου

Γιατί;
Γιατί..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου